klityka

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) w latach czterdziestych naszego wieku. W obu wypadkach przy stopniowaniu grup wyrazowych powstaje więc praktyczny problem ortograficzny: co zrobić z partykułą? Jeśli się ją napisze razem z pierwszym wyrazem grupy (najczęściej klityką werbalną albo zaimkową lub przyimkiem), podkreśli to graficznie, że stopniowany jest ten właśnie wyraz, co znowu jest niezgodne z żywym poczuciem językowym...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
BPTJ - Biuletyn Polskiego Towarzystwa Ję­zy­ko­znawczego (Kraków / Wrocław / War­szawa)
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.