kompan-oficer

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) A oto druga legenda o Miszy. Namiętnie lubił grę w karty. Ale ponieważ nie miał grosza przy duszy i długów karcianych nie płacił (chociaż nigdy nie był szulerem), nikt z nim już do kart nie siadał. Przyczepił się kiedyś do jednego z kompanów-oficerów: „Zagraj ze mną i zagraj ze mną!“ — „Ale przecież nie zapłacisz, jeżeli przegrasz?“ — „Gotówką ci rzeczywiście nie oddam, ale przestrzelę sobie lewą rękę tym oto pistoletem!“ — „I co mi z tego przyjdzie?“ —...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Turgieniew, Iwan 1956. Z pism. Wiosenne wody i inne opowiadania, tłum. K. A. Jaworski et al., Warszawa : PIW
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba mnoga

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.