komplementowo

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) integrum restitutione3 obszernie, podziękował za wielką pilność itd., ale mu szurowaniem okropnym nóg odpowiedzieli, zaświadczenia bowiem miałem niegodnie podawać [?]. Ja go przeprosiłem w imieniu Pana, oświadczyłem, żeś był cztery razy itd.; był Savigny w różowym humorze i niezmiernie dla nas komplementowo, powiedział, że to my go zrobili członkiem Uniwersytetu i że data obrana jest umyślnie dla niepoznania antidatowania, że od dwóch lat zaledwie wiedzą w Paryżu i wcale nie spodziewał się być w Wilnie znanym, ja go uręczyłem, że go w Wilnie od lat czterech czytali; w liście do Rektora nic o Panach nie pisałem, bo nie potrzebują moich świadectw ci co Hugona na starość i Savigniego członkami robią i bałem się, żeby nie posądzono nas o zmowę, ale oświadczył, że pisał do Księcia Radziwiłła, prosząc, żeby ten doniosł. Chciał wydać...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Sudolski, Zbigniew (zebr. i oprac.) 1999a. Archiwum filomatów. Listy z zesłania. T. 3. Krąg Franciszka Malewskiego i Józefa Jeżowskiego, Warszawa : Ancher
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
przysłówek

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.