kondemnacyjny

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) Sam tytuł utworu, nb. nie poetycki, lecz historyczny: Szlachta w roku 1831, sygnalizuje problem roli szlachty w powstaniu, winnej jego tragicznej klęski. Wspierają tę sygnalizację (nieobecną oczywiście w pieśniowej recepcji) bardzo silne i jednoznaczne groźby kondemnacyjne, wyrażone wprawdzie pro futuro: „Zadrżyjcie, szlachcice! już naród się poznał [...] Lud już was przeklął na wieki”, albo: „A szlachta niech sobie tańcuje’7 (w owej uczcie zemsty dla niej zgotowanej). Pojawia się nawet...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
AUWr - Acta Universitatis Wratislaviensis
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
przymiotnikliczba mnoga

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.