konstruktorka

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) niezawisłości sztuki i wielkiej, zaborczej aktywności jej form. Rozdział pierwszy odkrywa autonomiczny świat form artystycznych i specjalne prawa które nim rządzą; rozdziały drugi i trzeci poświęcone są formom jako konstrukcjom przestrzeni i materii, rozdział czwarty omawia formy w duchu i przodstawia rolę sztuki jako twórczyni człowieka, rozdział piąty, rozważając w szerszym ujęciu sprawę wolności sztuki wobec biegu zdarzeń poza nią, dowodzi wpływu sztuki na dzieje ludzkości i przedstawia ją jako konstruktorkę czasu historycznego...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
ŻSztuk - Życie Sztuki (Warszawa)
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.
Sąsiedztwo a fronte

K) Słowa obecne w Słowniku ortograficznym języka polskiego Władysława Kokowskiego i pominięte w indeksie, ze względu na założenia NFJP.