kontrreformatorski

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) socjalizmu wolnościowego, nurt z istoty swej demokratyczny i liberalny, zarazem nurt krytycyzmu intelektualnego i społecznego, nurt obywatelskiego zaniepokojenia i woli naprawy Rzeczypospolitej w duchu tradycji raczej republikańskich niż cczarystowskich. Drugi nurt, przeciwstawny, bierze ochota nazwać - nurtem narodowo-socjalistycznym albo może ,.neo-oenerowskim” (pisał wszak dalekowzroczny poeta: .Jest ONR-u spadkobiercą Partia”)- Chodzi w każdym razie o nurt kontrreformatorski w jego strategicznych celach, niezależnie od taktycznej frazeologii; o ten nurt, co u schyłku lat sześćdziesiątych chciał odgrywać i poniekąd odegrał rolę prewencyjnego przewrotu antydemokratycznego, czynionego pod hasłami „rewolucji narodowej”, rolę tamy i przegrody, mającej za zadanie kanalizować w specyficzny sposób nastroje niezadowolenia i nie dopuszczać do postulowanej liberalizacji i humanizacji systemu. Stąd...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Burek, Tomasz 1989. Żadnych marzeń, Warszawa : Pokolenie
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
przymiotnikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.