koroneczka

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) Nie zdążyła jeszcze schować pieniędzy, kiedy do kuchni wpadła pokojowa w czarnej sukience, przewiązanej białym muślinowym fartuszkiem i z jakąś koroneczką we włosach. Była to pikantna, młoda brunetka, z oczami jak węgielki, widzącymi wszystko i od razu. Zakręciła się z pustą tacą i dzbankiem w ręku, już zdążyła spojrzeć w lusterko nad zlewem, poprawiła pukielek...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Promiński, Marian 1956. Salamandra, Kraków : Wyd. Literackie
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.