kredencjał

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) puszczać więc należy, że istniały również i dinne. Z opisu sejmu z 31 VIII 1480 r., który saski poseł przesłał kurffirstowi dowiadujemy się, że przewodniczący tam bp Jan v. Wardein, zarazem królewski komisarz, polecił po rozpoczęciu obrad odczytać trzy królewskie kredencjały. Pierwszy z nich adresowany był do śląskich książąt, drugi do stanów Górnych i Dolnych Łużyc, trzeci wreszcie do rycerstwa i miast (domyślić się można, że dziedzicznych terytoriów Korony) na Górnym i Dolnym Śląsku 76...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
CzPHist - Czasopismo Prawno-Historyczne (Warszawa)
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
przymiotnikliczba mnoga

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.