krwawo-ponury

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) krytykę, jak i publiczność. W operze tej Strauss, nie tracąc nic ze swej nowoczesności, nawraca jednak do melodyjnej śpiewności właściwej stylowi operowemu. Nie ma tu śladu perwersyjno-zmysłowej atmosfery Salome czy krwawo-ponurej Elektry. W miejsce dramatycznego napięcia mamy beztroski, a nawet frywolny humor. Niektóre szczególnie pikantne sceny, jak np. opowiadanie barona Ochsa o jego miłosnych przygodach, tak dalece raziły mieszczańską moralność, że Strauss wraz z autorem libretta musieli na żądanie dyrekcji teatru jeszcze przed premierą wprowadzić szereg zmian i przeróbek. W muzy...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Kański, Józef 1968. Przewodnik operowy, wyd. 2, Kraków : PWM
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
przymiotnikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.