król-mnich

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) Pierwsze klasztory zaczęły powstawać już za rządów księcia Borysa-Michała, który w 864/5 r. doprowadził do chrztu kraju; sam władca u schyłku życia, w 888 lub 889 r. wstąpił do jednego ze „swych” monasterów, w którym umarł w 907 r. stając się jakby prototypem świętego „króla-mnicha”, tak wyraźnego w kręgu bizantyńsko-słowiańskim. Groby władców w monasterach, będących zarazem pomnikami ku ich czci, stawały się miejscami pielgrzymek o znaczeniu zarówno religijnym, jak i narodowo-państwowym. Wśród licznych monasterów bułgarskich wymienić można dwa o szczególnej roli kulturalnej w dwóch...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Kłoczowski, Jerzy 1987. Od pustelni do wspólnoty. Grupy zakonne w wielkich religiach świata, Warszawa : Czytelnik
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.