król-neofita

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) Według Pawła Jasienicy: „Po zgonie Jagiełły, kiedy korona z głowy sędziwej przeniosła się na dziecięcą, rzeczywista władza nad Polską przypadła magnatom, zwłaszcza duchownym. Inaczej być nie mogło. Biskupi od dawna posiedli duchową przewagę nad królem-neofitą (...) Zbigniew Oleśnicki był w swej epoce przeżytkiem najgłębszego średniowiecza. Jego tryumf w Polsce wynikał z całego układu okoliczności. Ułatwił go i wiek monarchy, obcego krajowi pochodzeniem i kulturą, i potęga magnaterii, obdarzonej przez Jagiełłę bez miary i rachuby, musiały dopomóc wspomnienia o zmarnowanym Grunwaldzie, wy raźnym faworyzowaniu Litwy, podejrzeniach, oskarżeniach i awanturach w rodzinie panującej”5...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Dziś - Dziś. Przegląd Społeczny (Warszawa)
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.