krępość

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) Zbrożek przysiadł bokiem na skraju biurka. Bawiąc się pokrywką kałamarza, zaczął wypytywać Pawła o jego dziennikarskie plany. Słuchał uważnie, ale zdawało się, że myśli w tym czasie o czymś innym. * Miał drobne, silne dłonie, o krótko obciętych paznokciach, jak sztubak. Był chyba tylko o pięć lat starszy od Pawła, ale wyglądał poważniej, może przez krępość korpusu. Zamienili parę uwag na temat pisma, zgadzając się ze sobą na ogół. Ale Pawłowi trudno było ze Zbrożkiem rozmawiać. Nie wiadomo czemu, urywał w połowie zdania, jakby obawiając się dotknąć go czymś czy zrazić. Trudno by określić, na czym...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Brandys, Kazimierz 1954. Obywatele, Warszawa : Czytelnik
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.
Sąsiedztwo a fronte

K) Słowa obecne w Słowniku ortograficznym języka polskiego Władysława Kokowskiego i pominięte w indeksie, ze względu na założenia NFJP.