ksiądz-anonim

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) Co się tyczy źródeł, staramy się wykorzystać, poza opracowaniami materiału archeologicznego, nie tylko świadectwa pisane w I tysiącleciu n. e., ale również nieco późniejsze, mianowicie z wieków XI—XII, ponieważ w tym czasie powstają liczniejsze i obszerniejsze źródła rodzime, w każdym razie pisane na miejscu, a nie za granicą, jak: kronika Galla, latopisy ruskie, kronika Kosmasa, kronika księdza-anonima z Dioklei („latopis Popa Duklanina“) itp., które zawierają dość dużo elementów dotyczących stosunków archaicznych. Dopiero też z wieków XI—XII zachował się nieco obfitszy zasób dokumentów miejscowych. W niektórych wypadkach stosujemy metodę wsteczną, usiłując osiągnąć wnioski o stosunkach archaicznych na podstawie zbadania stanów późniejszych; wówczas oczywiście odpada ograniczenie czasowe materiału źródłowego...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Łowmiański, Henryk 1953. Podstawy gospodarcze formowania się państw słowiańskich, Warszawa : PWN
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.