kubaniarz

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) Szerszy cokolwiek aniżeli w Sączu horyzont krakowski bardzo dobrze działał na mój umysłowy rozwój; profesorów miałem w gimnazjum niezłych, a kilku nawet niepospolitych. Gospodarzem mojej klasy od V do VIII był stary, okrągły Niemiec, profesor Schneider, wielki kubaniarz, ale wesoły, pełen humoru człowieczek, umiejący się z młodzieżą obchodzić i nie zarażony jeszcze nowomodną filologią. Uczył on nas po łacinie po dawnemu, praktycznie, a czytając z nami Horacego, ubarwiał naukę żartami, które się nam bardzo podobały. Profesorem literatury niemieckiej był także Niemiec, chudy, rudy Nadreńczyk, Hül...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Chłędowski, Kazimierz 1957. Pamiętniki. T. 1-2, Kraków : Wyd. Literackie
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.
Sąsiedztwo a fronte

K) Słowa obecne w Słowniku ortograficznym języka polskiego Władysława Kokowskiego i pominięte w indeksie, ze względu na założenia NFJP.