kwokanie

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) ' bezpowrotnie — życia! Drżał. Gdy w dodatku usłyszał nagle głuchy trzask rwanych ścięgni i łamanych kości, gdy powtórnie owionął go spotęgowany, nieznośny zapach krwi oraz gnoju — uczuł zawrót głowy, porwał za czapkę, narzucił kożuch i przeprowadzony tłumionym śmiechem Jakutów oraz kwokaniem wystraszonej jego gwałtownymi ruchami Simaksin, wybiegł z izby...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Sieroszewski, Wacław 1956. Na kresach lasów. Powieść, Warszawa : Czytelnik
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.