lubownik

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) pominał grecką falangę. Krótkie miecze i tarcze Hiszpanów przypominały rzymskie legiony. Otóż M ach i a we 1 w dziele swojem radzi połączyć oba systemata, i pierwsze szeregi uzbroić we włócznie, a dru gie krótkim mieczem. Lubownik starożytności, kiedy inni wskrzeszali literaturę, sztuki greckie i rzymskie, on pragnie zwrotu do taktyki wojennej, która Rzymianom duła panowanie nad światem, przekłada piechotę nad kawaleryę, oszańcowane ob zy nad obronne miasta, rącze i stanowcze razy nad powolne i cząstkowe działania...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Koźmian, Stanisław Egbert 1872. Pisma wierszem i prozą. T. 2, Poznań : Księgarnia J. K. Żupańskiego
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.