marattysta

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) zasadniczo. Siemiginowski znał manierę marattystów, ale jej nie naśladował w sposób niewolniczy. Upewnia nas o tym sposób rysowania aktu, znacznie bardziej muskularnego, nawiązującego do pierwszej połowy wieku, pomimo podobnych jak u marattystów wydłużonych proporcji. Kolorystyka Gabinetu pochodzi również spoza kręgu Maratty. Wymowne są zwłaszcza plamy świateł kładzione kontrastowym kolorem na draperiach — np. złotym na błękicie. Tego rodzaju praktyka artystyczna, bardzo popularna wśród manierystów wieku XVI, była w wieku XVII podjęta na nowo przez Pietra da Cortona (np. w Sala della Stufa), a potem szeroko stosowana we Francji przez Le Bruna, i zapewne na ich to dziełach nauczył się jej Eleuter...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Karpowicz, Mariusz 1986. Piękne nieznajome. Warszawskie zabytki XVII i XVIII wieku, Warszawa : PIW
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba mnoga

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.