małomowność

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) dzie, my z poczciwym Prusem i panem Ludwikiem Krasińskim ciągle się ze mną droczącym, co regularnie kończyło się źle, bo wyłajaniem mnie to przez Ojca, to przez Matkę za małomowność i niegrzeczność moją. Ojciec jego, pan August, le type du finaud 212, lubił mnie bardzo, bawił tysiącznymi oryginalnymi powiedzeniami, a w jakie pięć czy sześć lat potem zagadnął, a raczej zagadywał ciągle, dziwiąc się pewnie głupocie mej, że owo zagadywanie nie biorę inaczej jak wszystkie inne jego żarty: „A to ze mną to hrabianeczka umie się odcinać i dokuczać mi, a z Ludwikiem to nie łaska! Tak bym sobie był wziął...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Szeptycka, Zofia 1967. Wspomnienia z lat ubiegłych, Wrocław : ZNiO
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.