merdanie

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) — I nie może to być, zęby gospodarz smojigo kunia nie przyznoł! —móini głośno, ale jakby jeno ze sobą gadał.— Po chodzie, po merdaniu uogunem, po jake skazie... Bedzie temu ze seść rokóin, jakem kunia na jarmoku zydoini przedoł. Latoś, m Płocku, u jednygom gospodarza na ulicy go przyznoł...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Bechczyc-Rudnicki, Antoni, Bechczyc-Rudnicka, Maria 1938. W retorcie życia. Nowele, Warszawa : Dom Książki Polskiej
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.