meta-poetyka

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) do filozoficznej restytucji wyobraźniowej przestrzeni. O ile wiara w przyszłą harmonię nauki i religii zdecydowanie osłabia tak symboliczny dla Ziemi Ulro dylemat Dostojewskiego, to rozważania o przestrzeni prowadzą do rewaloryzacji wyobraźni i poezji, a dalej, do takiej wizji świata, która leży na styku filozofii i poezji, nie będąc właściwie ani jednym, ani drugim. System filozoficzny O.W.M., zwany przez Miłosza to meta-fizyką, to meta-poetyką, to znowu medytacją kabalisty, wydaje się spełniać warunki wyzwolonej spod rygorów „szkiełka i oka” wizji. Trzeba przy tym zaznaczyć, że choć naukowym rygorom krainy Ulro ulegają nawet filozofia i teologia, nie poddała im się właściwie nigdy wyobraźniowo bogatsza gnosis, czyli sfera bardziej bezpośredniego niż w teologii poznania Boga. Do tej sfery zalicza Miłosz pisma kabali...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Dorosz, Krzysztof 1989. Maski Prometeusza. Eseje konserwatywne, Londyn : Aneks
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.