mikro-dramaturgia

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) Nie idę aż tak daleko, by twierdzić, że każda sekwencja powinna posiadać wewnętrzną mikro-dramaturgię, będącą miniaturą dramaturgii całego filmu, z każdorazową ekspozycją, spiętrzeniem, kulminacją i rozładowaniem. Prawie zawsze jednak nowa sekwencja miewa staranną ekspozycję, odpowiadającą na pytania: „gdzie?”, „kto?” i „co robi?”...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Płażewski, Jerzy 1982. Język filmu, wyd. drugie uzup., Warszawa : WAiF
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.