minister-elegant

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) Stara Europa przyglądała się temu widowisku ze zdziwieniem połączonym z pogardą. Widok tych rozruchów ludowych, tego państwa wstrząsanego bez ustanku zbijał z tropu i przerażał zarówno „ministrów-elegantów” wersalskich i „pedagogów” wiedeńskich, i „faworytów” petersburskich. Nie pojmowali oni zgoła owych periodycznych przewrotów, stanowiących niejako prawo historycznego rozwoju Anglii, i widzieli w nich tylko po prostu objawy starości i upadku. Najprzenik...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Sorel, Albert 1981. Kwestia wschodnia w XVIII wieku. Pierwszy podział Polski i traktat kainardżyjski, Warszawa : PIW
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba mnoga

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.