minor

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) Ale to nie zmiana; to co najwięcej wyraźniejsze nieco odznaczenie się pierwiastku, który w nim był zawsze, to tylko odcień, nie różnica. A podobnie było i z jego tęsknotą, z jego miłością Polski i Ukrainy; wszystko to zostało, wszystko odzywa się tym samym tonem, tylko minor w niektórych wierszach jest żałośniejszy i rzewniejszy. Trudno jest odmówić współczucia temu poecie, który na wygnaniu, kiedy inni szarpią się do coraz nowych przedsięwzięć, i szarpią się między sobą, politykują, kłócą się, drukują na siebie paszkwile, nienawidzą się wzajemnie i dyskutują: czy Polska ma być monarchią czy Republiką socyalną, on trzyma się od wszystkiego zdała, na boku, mieszka...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Tarnowski, Stanisław 1904. Historya literatury polskiej. T. 4-5, wyd. drugie, przejrz. i dopełn., Warszawa : Słowo
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.