moralno-irracjonalistyczny

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) wstanie Kościuszkowskie, któremu dziś niektórzy apologeci starają się nadać zdrowe rumieńce akcji realistycznej, bo rzekomo opartej 0 lud; w istocie — wraz z innymi powstaniami, trzeba je zaliczyć do kategorii „polskich szaleństw”). Druga tendencja — to antyteza postawy moralno-irracjonalistycznej, oblewająca zimną woda, trzeźwa, racjonalna, sceptyczna krytyka, stawiająca jako swoje bożyszcze — realizm. Klasycznym przedstawicielem tej drugiej postawy jest Aleksander Bocheński: jego Dnieje głupoty w Polsce to konieczne i zdrowe odciążenie dla „powstańczego mistycyzmu”, odciążenie jedynie skuteczne, bo politycznie nie podejrzane, wychodzące od autora nic wspólnego nie mającego z akcją publicystyczną usiłującą kilku sloganami załatwić się z ideologią krwi i ofiary, ideologią, która cokolwiek by się o niej dziś myślało, wyrosła z wielkich i ciężkich zmagań udręczonego ducha narodowego...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Kisielewski, Stefan 1998a. Pisma wybrane. Polityka i sztuka, wyd. 2, Warszawa : Iskry
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
przymiotnikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.
Sąsiedztwo a tergo