murafowski

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) rozkazowi dywizją swoją pod Kraków poprowadzi. Znałem wielu rówieśników mojego dziada, wielu nawet jego podwładnych, wszyscy oni jednomyślnie się zgadzali, co wreszcie niektóre historyczne dokumenta, jakie udało mi się mieć pod ręką, potwierdzają, że dziad mój Józef swoją służbistość i przestrzeganie praw karności wojskowej posuwał do najwyższego stopnia, ta więc walka pomiędzy posłuszeństwem swemu bezpośredniemu dowódzcy a uczuciem dobrego patrioty tak oddziałała na jego żelazną organizację, że po napisaniu owego listu do Szczęsnego obłożnie zachorował i na piąty dzień umarł w swojej dziedzicznej wsi w powiecie jampolskim, Kopesterzynie 30, 1792 roku. Po przeprowadzeniu zwłok jego do kościoła murafowskiego31, gdzie sztab jego kwaterował, nie wiem dlaczego znowu jego ciało przeprowadzono do miasteczka Szarogrodu 32, własności niegdyś książąt Lubomirskich, a obecnie księcia Romana Sanguszki 33, gdzie pod kościołem w naszym rodzinnym grobie go pochowano. Niedawno jeszcze zmarły staruszek Wirski, posiadacz części w Murafie, opisywał mi z najdrobniejszymi szczegółami okazałość pogrzebu bry...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Golejewski, Henryk 1971. Pamiętnik. 1-2, Kraków : Wyd. Literackie
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
przymiotnikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.