mąż-człowiek

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) szą, zawieszonym na ustach, wspólnie z bogami! Jakżeż ja kochałem to miasto, te mosty zagięte tak, jak chciałbym zagiąć wieniec na czole kochanki, te pałace w koronkach maurytańskich, te Tycjana obrazy 3, te sale po dożach i te fale po dożach, których głąb brał i oddawał przez wieki tyle pierścieni złotych rzucanych przez męża-człowieka oblubienicy-toni mórz!4 Jakżeż mi się kołysała dusza w tych gondołach, jak gorąco pragnąłem w jedną pieśń zamknąć wszystkie szumy tych wód, wszystkie echa tych marmurowych kościołów, wszystkie milczenia tych sal spustoszałych i tę pieśń, skargę smętną, posłać ku niebu. Ale w głębi ducha...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Krasiński, Zygmunt 1991. Korespondencja. Listy do różnych adresatów. T. 1-2, Warszawa : PIW
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.