nabożność

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) su. Z natury wesoły, serdeczny, gdy widział głupstwa i marność, gderał i dogryzał na prawo i lewo wszystkim — aż do Bruhla i króla Piasta włącznie. Zbytku, pijaństwa nie cierpiał, teatralnej nabożności nie cenił, a że w dodatku nosił się po cudzoziemsku, więc wśród Sarmatów mniej popularny niż jaki taki Tarło lub Radziwiłł; jednak na wyborach prawie zawsze zwycięski, bo znał ludzi i umiał trafiać jednym do rozumu, innym do interesu. Talentem i kulturą polityczną...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
PSB 1935-. Polski Słownik Biograficzny, Kraków : Polska Akademia Umiejętności
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.