nadeptanie

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) Ta niedbała odpowiedź, naiwna obojętność dziecka wobec rzeczy przeraźliwych dla mózgu i serca, uraziły Postańskiego jak nadeptanie obolałego nagniotka; syknął niecierpliwie, lecz wnet się pohamował refleksją: — Naturalnie! Smarkacz, dla niego tatuś to dźwięk bez szczypty treści...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Daniłowski, Gustaw 1947. Z minionych dni. Fragmenty powieściowe, Warszawa : Czytelnik
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.