nagłos

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) Podobną właściwość posiadają też języki semickie, formułowaną zwykle, jako niemożność ścierpienia w nagłosie syllaby dwóch spółgłosek, Brockelm. § 9 i 37. b. Języki te idą pod tym względem tak daleko, że nawet w związku zdania porządkują przynależność syllabiczną spółgłosek np. arab. qäla-hriig — qälah-ritfj 'rzekł, wyjdź’. W nagłosie wyrazów obcych, zaczynających się od dwóch spółgłosek, pojawia się na początku pełnogłoska np. arab...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Rudnicki, Mikołaj 1912. Studya psychofonetyczne. I. Assymilacya, Kraków : Nakł. AU
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.