najemny

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) Dumne z bogactwa i z wykształcenia mieszczaństwo, zajęte wyłącznie przemysłem, handlera, kunsztem i literaturą, nie miało ani chęci, ani czasu, ani nawet potrzeby ćwiczenia się w sztuce wojennéj. Powołanie żołnierskie zdało mu się być twardém i nieokrzesanćm rzemiosłem, godnćm tylko najemnych ludzi, nieuzdatnionych do żadnych wyższych zatrudnień. Czćm dziś jest polieya i żandarmerya, tém w owych czasach wydawać się musiało wojsko zamożnemu kuncowi, to jest po prostu strażą bezpieczeństwa...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Koźmian, Stanisław Egbert 1872. Pisma wierszem i prozą. T. 2, Poznań : Księgarnia J. K. Żupańskiego
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
przymiotnikliczba mnoga

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.
Sąsiedztwo a fronte

K) Słowa obecne w Słowniku ortograficznym języka polskiego Władysława Kokowskiego i pominięte w indeksie, ze względu na założenia NFJP.