nakot

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) przewodnika. Domyślając się zamiarów nieprzyjaciela Sierakowski wyszedł już przedtem pod wieś Ginetynie i urządził zasadzkę w kształcie klina, ustawiając swoje wojsko w bagnistej dolinie, na której kazał narobić dużo śladów. Środkiem doliny prowadziła usłana drzewnym nakotem leśna droga. W miejscu gdzie klin się zwężał, na skrajach gęstego lasu ukryli się w krzakach i zagłębieniach strzelcy, sam zaś Dołęga z księdzem Mackiewiczem i jego kosynierami oraz odwodem położył się na polance bliżej Rosjan, w odległości stu — stu pięćdziesięciu kroków od drogi. Mżył gęsty i drobny deszczyk przesłaniający widoczność; zresztą zbyt pew...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Strumph-Wojtkiewicz, Stanisław 1962. Sierakowski. Powieść z lat 1848-1863, wyd. 3, Warszawa : LSW
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.