naradować się

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) nie. U podstaw tej dobrotliwej filozofii stoi miłość, nie tylko charitas4, ale ziemska, pogańska, lukrecjuszowa życiodajna Aeneadum genitrix divom hominumque voluptas Alma Venus f: gdy chora i skazana na śmierć Zuzia „Piotrkowi Paterce uczynić z sobą dała co nie przystoi panience we wianeczku”, rodzice jej milcząc w gruncie aprobują, „że się troszeczkę nacieszyła tym, co jej niepisane. Tyle mieć będzie, że się chłopcem naradowała — choćby raz albo dwa, że doznała tego, z czego snuje się nasz żywot. Rodzice by jej tego szczęścia niczym nie opłacili, a tak doświadczyła, jaką jest owa Miłość, która sprawia, że się koło nas dom stanowi... przez którą jak pół rodziny wymrze, to drugie pół na nowo do życia powstaje”...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Libera, Zdzisław (wyb.) 1963. Maria Dąbrowska, Warszawa : PZWS
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
czasownikliczba pojedynczaforma zwrotna

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.