nauczyciel-moralista

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) myślicieli zarówno staroż., jak i renesansowych stworzył dwa traktaty, wykładające zasady moralności w życiu jednostkowym i zbiorowym: wierszowany Wizerunek własny żywota człowieka poczciwego (1558) i prozą napisany Żywot człowieka poczciwego, włączony do Zwierciadła; przyniosły one idealny wzór postępowania szlachcica poi. czasów jagiellońskich, uczący jak żyć należy w środowisku wiejskim i jak dbać trzeba o dobro pospolite. Nauczyciel-moralista był zarazem wnikliwym, choć prymitywnym obserwatorem człowieka i życia codziennego, rozmiłowanym w otaczającej go rzeczywistości i umiejącym odtwarzać ją dokładnie i plastycznie. Umiejętności te uwidoczniły się zwłaszcza...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
WEP PWN 1962-1970. Wielka encyklopedia powszechna PWN. T. 1-13, Warszawa : PWN
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.
Sąsiedztwo a fronte

K) Słowa obecne w Słowniku ortograficznym języka polskiego Władysława Kokowskiego i pominięte w indeksie, ze względu na założenia NFJP.