nażyć się

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) Dedykacya, w której biedny poeta tak się żałośnie skarży, że musi umierać, że więdnie, jak skoszone siano, i życzy tak rzewnie, żeby brat z żoną przynajmniej za niego się nażyli; i długi wstęp, w którym Hymen składa życzenia młodej parze i opowiada dzieje różnych sławnych kochanków z mitologii i poezyi starożytnej, to jedyne rzeczy, które dotyczą pana Bartłomieja Zimorowicza i panny Katarzyny Duktynickiej i ich szczęśliwego połączenia. Potem już wystę...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Tarnowski, Stanisław 1903. Historya literatury polskiej. T. 1-3, wyd. drugie, przejrz. i dopełn., Warszawa : Słowo
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
czasownikliczba mnogaforma zwrotna

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.
Sąsiedztwo a tergo