neosintoistyczny

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) To, co faktycznie i oficjalnie związane było z religijnością, a w szczególności szereg szkół neosintoistycznych powstałych w okresie Edo, zostało uznane za niezależne od sintoizmu państwowego, któremu podporządkowano dekretem wszystkie świątynie (dzindzia). Dlatego sintoizm państwowy nazwany został dzindzia-sinto. Zwolennicy różnych szkół czy sekt sintoistycznych (kioha-sinto) mieli prawo zrzeszania się, zakładania własnych świątyń, wygłaszania kazań, ale bez finansowego poparcia ze strony państwa...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Keller, Józef (red.) 1968. Zarys dziejów religii. Praca zbiorowa, Warszawa : Iskry
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
przymiotnikliczba mnoga

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.