niby-polszczyzna

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) a — spójnik, który łączy z sobą lub sobie przeciwstawia dwa zdania albo ich części; po polsku nie używamy go jako spójnika przeciwstawiającego sobie dwa zdania, z których pierwsze jest zdaniem zaprzeczonym, a drugie jego treść prostuje; w takich wypadkach po polsku używa się spójników ale, lecz, tylko, natomiast. Niby-polszczyzna nie zna tego ograniczenia. Np.: „Na ulicy ludzie nie szli. a płynęli (o ale płynęli)." „Piękna Hinduska nie została jednak modelką, a ukończyła (o lecz ukończyła) przykładnie studia medyczne.” „Nowe ubrania nie będą szyte, a klejone (o tylko klejone)."...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Pisarek, Walery 1978. Słownik języka niby-polskiego, czyli błędy językowe w prasie, Wrocław etc. : ZNiO
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.