niby-przodek

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) A jednak... Jakże dziwne zdawało się komuś, kto w kilkadziesiąt lat później, pewnej mrocznej nocy po wróżebnym wieczorze, gwizdał rubaszną i bezsensowną piosenkę i wpatrywał się w nocną ciemność, w czerń, która jest brakiem i niczym — jakże dziwaczna i nieprawdopodobna była myśl, że jednak owi wyimaginowani przez matkę niby-przodkowie ostatecznie wygrali, że wbrew wszelkiemu prawdopodobieństwu wyrąbali dlań karabelami przyszłość i spełnili złożoną mu zza okna patetyczną obietnicę. Zawieru-u-cha rozpadła się istotnie w proch i w pył, a on odnalazł przeciw ogromowi wszechświata swój próg, swą ogrodzoną płotem z oskoblonych żerdzi twierdzę, w której bezpiecznie się ukrył wraz ze swym przyjacielem-świerkiem, płowym psem imieniem Hardy i przybiegającym mu do ręki puszystym Gryziwiórkiem...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Znak - Znak (Kraków)
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba mnoga

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.