nie-konformista

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) Wybrany i mianowany przez niego papieżem paryskiej elity, Sartre rozdzielał kategoryczne wyroki nie dlatego, że ufał sobie — to sprzeciwiałoby się jego skromności. Ufał sobie tylko jako pomazańcowi. Ale pomazaniec nie może zawieść tych, co śledzą każde poruszenie jego ust i tak wkradała się pewna uległość wobec zmian mody, czyli wobec konformizmu nie-konformistów. Jego przyjaciel, a później przeciwnik, Albert Camus, nigdy o swój urząd tak się nie troszczył i wypowiadał sądy niepopularne, za które płacił drogo. Nie całkiem mylilibyśmy się chyba cofając się w czasie i tłumacząc konflikt pomiędzy tymi dwoma pisarzami ich bardzo różnym dzieciństwem. Kiedy, jak Camus, ma się za matkę Hiszpankę-analfabetkę, która utrzymuje rodzinę praniem i posługami u bogatych kolonów Algieru, nie dostaje się wcześnie tronowego fotelika i podwładnych...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Miłosz, Czesław 1990. Prywatne obowiązki, wyd. 1 krajowe, Olsztyn : Pojezierze
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba mnoga

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.