nieduszny

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) jeszcze nie zaczęły, ale kłosy już bielały i złociły się. Słońce zachodziło na czystym niebie, jak gdyby zanurzało się w złote fale zbóż. Po zachodzie słońca nie ochłodziło się i panowało owo nieduszne gorąco, charakterystyczne dla ukraińskich nocy. Pociąg szedł wolno i stawał dosyć często. Gdy przychodziła wieś, była to prawdziwa wieś, ogromna, rozrzucona, wzdłuż wąwozu czy też nad brzegiem obszernego, lazurowego stawu. Przed wieczorem wjechali w równiny stepowe...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Iwaszkiewicz, Jarosław 1978a. Sława i chwała. T. 2, Warszawa : Czytelnik
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
przymiotnikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.