niegadatliwy

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) się wystrychnąć na dudka i przejrzał bezrozumne wywody wiarołomnej żony; że jednak miłował ją nad miarę, bo jako rzekłem, cudna była i nadobnego obejścia, on zaś prostak, mruk niegadatliwy i zdawał się jej niegodzien, ponadto poślubił ją trawiony miłością i nie chciał może trąbić o tym, co ukrył w sercu, i dumnie się nosił - udając tedy człowieka roztropnego, niby to uwierzył słowom żony; nie chciał jednakże łożyć na wychowanie cudzych dzieci, kiedy więc nadarzył się sposobny dzień, zabrał ze sobą śniegowego syna: co z nim uczynił, nie wiem tego dokładnie, mogę wam tylko rzec, że nie ujrzano już więcej biednego dzieciątka. Czeka...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Gałuszka, Jadwiga (wyb.) 1969. Dawna nowela włoska, przekł. J. Gałuszka et al., Warszawa : PIW
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
przymiotnikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.