niegłośny

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) Odwrócił się, gwiżdżąc niedbale, i poszedł wolno do jadalni na podwieczorek. Podawała mu go ulubienica ojcowska, »rozsądna» siostra Wanda, zaręczona właśnie z bogatym a głupim jak ściana Dobrowolskim. Patrząc na jej niegłośne ruchy, na niezmącony spokój jej wysokiej a dobrze odżywionej postaci, na widoczny brak wszelkiej poza białem czołem myśli, uczuł nowy napływ irytacji. «Figura woskowa! Lala!» Straszliwa beznadziejna nuda wionęła nań z tego ogromnego pokoju, z rzeźbionych ciemnych krzeseł i sprzętów, z dalekiej, z kredensu dochodzącej kłótni...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Choynowski, Piotr 1926. Kuźnia. Powieść historyczna z lat 1861-1863, wyd. drugie, Warszawa etc. : Gebethner i Wolff
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
przymiotnikliczba mnoga

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.