niekonkretny

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) stworzyła — o ile ono odnosi się do niej, do jej położenia. Ale albo klucz był niewłaściwy, albo Tadeusz zaniedbał swoją rolę przyjaciela i oddał się pojedynkowi, który w uszach Krystyny miał brzmienie całkowicie werbalne, retoryczne, niekonkretne. Gongoryzm — nie znała nawet tego słowa. Jeżeli Tadeusz myśli, że w ten sposób można się zwracać do ludzi i chwytać ich uwagę, jest w całkowitym błędzie. To jest tylko w końcu nudne, tym bardziej nudne, im mniej zrozumiałe...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Pietrzak, Włodzimierz 1956. Z pism. Lot jaskółek, Warszawa : Pax
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
przymiotnikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.