niemyty

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) I ją dławiła — jak jeszcze przed chwilą jego — bezwzględna rzeczywistość. Niemyta, nieczesana, zła, klęła Helena w myślach wszystkie święta, tradycje, Rastawcewową, słowem wszystko, co przyczyniało się do zasmucenia jej kochanka, co mogło narzucić im ciężar męczących, a bezradnych myśli, co udręką ciężką stawało między nimi, co rozluźniało uściski i ochładzało pocałunki...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Żyznowski, Jan 1924. Kamienie ugorne. Powieść, Warszawa etc. : Gebethner i Wolff
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
imiesłówliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.