niepartyjność

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) sunku do Łęko ta; nie potrafił jej zrozumieć. Wydawało mu się niesłuszne, że organizacja, potępiwszy niedopuszczalną postawę Zbrożka, jednocześnie oceniała pracę pisma z jego stanowiska, przyznając mu w ten sposób nie wyrażoną głośno, a mimo to oczywistą rację. Paweł nie mógł się z tym pogodzić. Kto był właściwie winowajcą: Zbrożek czy Łękot? Niepartyjność postawy Zbrożka była chyba dla każdego jasna; nie ulegało wątpliwości, że jego wykroczeniem zajmie się Komisja Kontroli Partyjnej. Paweł osobiście nie głosowałby za usunięciem Zbrożka z partii; uraza w nim wygasła, w głębi duszy nie uważał Wiktora za wroga. Ale nie o to chodziło! Zbrożek zarzucił Łęko to wi szkodnictwo, a organizacja — formalnie piętnując jego postępowanie, w istocie milczkiem je poparła. Godziło to w Łękota...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Brandys, Kazimierz 1954. Obywatele, Warszawa : Czytelnik
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.