nieprzynaglony

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) wolnych jest prezes, pan Wohnout. W połowie każdego zdania cała publiczność wie już, jaki będzie koniec i sens, jak piesek na spacerze wybiega naprzód, wyprzedza pana Wiesława o parę minut, czeka na niego i ogląda się za nim, ale on, nieprzynaglony, noga za nogą, nadąża za słuchaczami, zawsze z tyłu, zdanie po zdaniu. Nie raz, nie dwa, chciałem mu szepnąć „Zgarnij to, Wiesławie.“ Terlecki nie wiele lepszy. Na zegarku z sekundnikiem mogliby obaj przyjaciele moi sprawdzić, że przemówienie można skrócić do połowy, samym tylko wartkim tempem czytania...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Hemar, Marian 1967. Awantury w rodzinie, Londyn : Polska Fundacja Kulturalna
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
imiesłówliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.