niesytuacyjność

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) womocności pytania epistemologicznego. Jeśli porzucenie własnej skóry jest dla człowieka nadzieją chimeryczną; jeśli świat dany jest tylko jako świat wyposażony w sens, a sens jest dziełem praktycznego projektu ludzkiego; jeśli człowiek nie może siebie rozumieć przez samoumiejscowienie w przedsensownym, przedludzkim świecie (historia gatunków, ciało nieświadome), ponieważ świat ten nie może mu być wiadomy w swojej niesytuacyjności względem ludzkiego projektu; jeśli więc tak jest, to pytanie metafizyczne i pytanie epistemologiczne zostają za jednym zamachem unieważnione. A więc koniec filozofii? Koniec filozofii tylekroć był ogłaszany w dziejach — już to z tej racji, że jest niemożliwa, już to z tej, że jest zbyteczna albo zadanie swoje wykonała — że tym razem filozofowie wolą odpowiednie proroctwa pozostawić cybernetykom; ci bowiem podjęli się w naszych czasach obwieszczenia, iż kres filozofii nastąpił, i dysponują w tej potrzebie argumentami tym razem już na pewno ostatecznie ostatecznymi...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Kołakowski, Leszek 1994. Obecność mitu, Wrocław : Wyd. Dolnośląskie
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.