nieuznawanie

Słowo poświadczone w fotocytacie:

(...) Melancholia i smutek, ulatujące w nadobłoczne krainy z całą pięknością ogni w T{ordyanie, Anhellim, Ojcu Zadżumionych, 7{rólu Duchu, miały swoje źródło nie tylko w nieszczęściach Ojczyzny, lecz także w obojętności »słuchaczów głuchych albo umarłych«, w poczuciu krzywdy, jaką współcześni przez nieuznawanie talentu wyrządzali temu, co czuł potęgę swej pieśni, co »miał także kraj, łąk pełen kwietnych«...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):

Lokalizacja ekscerptu na stronie:

Adres bibliograficzny:

Trzpis, Henryk 1909. Ze studyów nad Słowackim, Kraków : G. Gebethner i Sp.

Etykiety gramatyczne poświadczenia:

rzeczownik liczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.