niewątpliwość

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) Można metodycznie wątpić, gdy się wie, co jest niewątpliwe. Myśl europejska poddała wątpliwości nie tylko oczywistość, ale wszelką w ogóle rzeczywistość. Kartezjusz jeszcze wątpił, by uzyskać pewność — my już wątpimy, bo chcemy być wolni. Katolikowi francuskiemu, Bemanosowi, jednej z najżarliwszych natur Europy, do końca życia nie da spokoju nietzscheańskie pytanie : „Wolność, ale po co ?” *). Wolność pozbawiła nas poczucia, a nawet potrzeby niewątpliwości. Odbija się to na niej samej, bo wolność „umiera w sercu ludzi”...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Kultura - Kultura (Paryż)
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.