niewdzięcznik-chłop

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) w jakąś cnotę rozlewną? Czy Frania miała w sobie ten kwiat Lotosu, tę płomienną miłość do ziemi, która czyni z każdego kłamcy-chłopa, zbrodniarza-chłopa, niewdzięcznika-chłopa, złodzieja-chłopa — dostojnego stróża zagonów, pnących się linją, lśniącą jeszcze od ziaren, na posiew rzuconych, dostojnika, powolnego w geście, powolnego w mowie, z oczyma, ogarniającemi miłośnie łany, na których kołysze się morze kłosów, dostojnika, w którym naiwna ekstaza geniuszu dostrzega „coś z Piasta“, a który naprawdę ma w sobie, jakby wbitą w ziemię, granitową podstawę, na której on stoi niezłomny, niezwalczony, 162...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Zapolska, Gabriela 1928. Wydanie zbiorowe dzieł. O czem się nie mówi. Powieść, wyd. 2, Warszawa : Lector-Polonia
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.