noworozwijający się

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) Przy j(i) można złożyć na karb tego ubezdźwięcznienia po bezdźwięcznej stały zanik j przy zjawiskach t. zw. palatalizacyi np. prasłow. *tj stc. st, serb. ć, ros. ć, pols. c i t. d., a więc j znika najzupełniej. Zrozumiałem to jest, jeżeli zważymy, że bezdźwięczne j = i jest rodzajem spirantu typu ś, mocno rozluźnionego, czy x, a więc głoską, posiadającą wszelkie dane do zniknięcia w poprzedzającej noworozwijającej się afrykacie. Taki sam stan panuje w językach romańskieh np. sycyl. (Noto, Modica) \ply, kly =^] ky — ts, frc. fi *fy =^s i t. d...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Rudnicki, Mikołaj 1912. Studya psychofonetyczne. I. Assymilacya, Kraków : Nakł. AU
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
imiesłówliczba pojedynczaforma zwrotna

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.